Er zijn veel situaties denkbaar waarin u gegevens en informatie deelt met anderen, maar waarin u niet wil dat deze gegevens worden doorgespeeld aan derden (zoals bijvoorbeeld concurrenten). Een non-disclosure agreement, ook wel afgekort tot ‘NDA’, kan dan uitkomst bieden.
In dit artikel bekijken we wat een non-disclosure agreement is, hoe u er een opstelt, in welke situaties het verstandig is om een non-disclosure agreement te gebruiken en in welke situaties een NDA juist niet (echt) geschikt is.
Non-disclosure agreement
De Engelse term ‘non-disclosure agreement’ wordt ook veel in het Nederlands gebruikt. Eigenlijk wordt daar gewoonweg een geheimhoudingsovereenkomst mee aangeduid: iemand vertelt een ander iets, die ander moet dat geheim houden.
De situaties waarin een non-disclosure agreement wordt gebruikt zijn divers. Denk onder meer aan:
- een arbeidsrelatie, waarin de werknemer concurrentiegevoelige informatie van de werkgever onder ogen krijgt;
- gesprekken met een overnamekandidaat die inzage zal krijgen in de administratie van de onderneming;
- het aan investeerders geven van informatie over producten die (nog) niet door intellectueel eigendomsrechten zijn beschermd.
Uiteraard zijn er nog veel meer situaties waarin een non-disclosure agreement gebruikt kan worden. Moet er iets geheimgehouden worden, dan zal een NDA over het algemeen bruikbaar zijn (al hoeft dat niet altijd de beste keuze te zijn).
Opstellen non-disclosure agreement
Bij het opstellen van een non-disclosure agreement, is het natuurlijk van belang dat er wordt voldaan aan de algemene eisen die aan een overeenkomst kunnen worden gesteld. Maak duidelijk wie de partijen bij de overeenkomst zijn en laat beide partijen (inclusief datum) ondertekenen.
Daarnaast zal er duidelijk moeten worden gemaakt welke informatie precies geheim moet blijven en welke informatie niet onder de non-disclosure agreement valt. Ook is het verstandig om een boete op te nemen in het geval de overeenkomst wordt overtreden.
Gaat het om grote belangen, dan is het ten zeerste te overwegen om niet zelf aan de slag te gaan, maar een jurist in te schakelen om de non-disclosure agreement op te stellen. Zo weet je in elk geval zeker dat je geen gedeeltes mist of verkeerd formuleert. Ook wanneer het om een non-disclosure agreement met een werknemer gaat, is er extra regelgeving van toepassing.
Wanneer is een NDA minder geschikt?
Er zitten nadelen aan het gebruik van een non-disclosure agreement. Een van deze nadelen is dat veel wederpartijen in de praktijk op juridische gronden géén non-disclosure agreement tekenen. In bepaalde gevallen is het tekenen van een dergelijke overeenkomst namelijk erg risicovol.
Daarnaast zijn er bewijstechnische problemen bij overtreding ervan. Zo is het vaak erg lastig om overtreding van de non-disclosure agreement te bewijzen. Om dit te ondervangen kan eventueel aanvullend gebruik worden gemaakt van bijvoorbeeld een relatiebeding of concurrentiebeding, indien dat juridisch gezien geen extra problemen met zich meebrengt.
Ook kan het problematisch zijn dat de boete de schade vaak niet dekt of dat de schadevergoeding (indien dat hard kan worden gemaakt) niet verhaald kan worden op de overtreder. Daarom is aan te bevelen om naast de non-disclosure agreement ook enkel de informatie te delen die strikt noodzakelijk is.
Conflict rondom non-disclosure agreement
Bij het opstellen van een non-disclosure agreement hoopt u natuurlijk dat het nooit tot een conflict zal komen. Gebeurt dat onverhoopt wel, dan kan aan de hand van het aanwezige bewijs en aan de hand van de bewoordingen van de overeenkomst worden bekeken wat uw juridische positie is.
Is de non-disclosure agreement goed opgesteld en is er voldoende bewijs, dan kunnen er in de regel stappen worden ondernomen tegen degene die het heeft verbroken. Zijn er fouten bij het opstellen van de NDA gemaakt of is er niet voldoende bewijs, dan zal het nemen van juridische stappen aanzienlijk lastiger zijn, maar ook dan is dit vaak niet onmogelijk.
Wanneer er een conflict ontstaat of dreigt te ontstaan, is het in elk geval verstandig om met een jurist contact op te nemen om de zaak tot een zo goed mogelijk einde te brengen.
Non-disclosure agreement – Conclusie
Een non-disclosure agreement is een geheimhoudingsovereenkomst. Als deze goed is opgesteld, kunt u hiermee geheimhouding van bepaalde informatie afdwingen. In sommige gevallen is het overigens verstandig om de NDA te combineren met andere maatregelen zoals een ‘need-to-know’-beleid of een relatiebeding.
Wenst u een non-disclosure agreement op te laten stellen en is het belang bij de overeenkomst groot? Dan is het ten zeerste te overwegen om hier een jurist voor in te schakelen. Zijn er conflicten ontstaan rondom een NDA of dreigen die te ontstaan? Ook dan is het verstandig juridische hulp in te schakelen.
